Σελίδες

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

~Hi-5 Photo~ No1

Να 'μαι κι εγώ!!!Ήθελα να κάνω νωρίτερα μέσα στη μέρα αλλά οι φοιτητικές μου (ξεκίνησε το εξάμηνο) και κοινωνικές (φίλοι που είχα να δω μήνες) υποχρεώσεις με πήγανε πίσω...
Σήμερα Δευτέρα 25/02 πρέπει να φωτογραφίσω και παρουσιάσω πέντε αντικείμενα που αγαπώ μέσα στο σπίτι...Το φοιτητικό μου σπίτι,βέβαια,δεν είναι ιδιαίτερα γεμάτο,όμως μπορώ να βρω πέντε πραγματάκια που τα αγαπώ και έχουν ιδιαίτερη σημασία για μένα...
Για πάμε λοιπόν!!!



~Φυσικά η οικογενειακή φωτογραφία!!!Και ο γατούλης μας μαζί.Όλοι μαζί αγαπημένοι και χαμογελαστοί~
~Ένας πίνακας που απεικονίζει μια φωτογραφία που τράβηξε ο θείος μου,ο Λουκάς,επαγγελματίας φωτογράφος όταν ταξίδεψε στο Νησί του Πάσχα για ένα μήνα για να φωτογραφήσεις την έκλειψη Ηλίου (εδώ τα Μοάι,αγάλματα,σε συνδυασμό με το ουράνιο τόξο!).Τη δουλειά του φιλοξένησε το Ευγενίδειο Ίδρυμα,το Κέντρο ΝΟΗΣΙΣ στη Θεσ/νίκη αλλά και το καλοκαίρι στη Λήμνο (τη νησάρα μας) πραγματοποίησε έκθεση.Το συγκεκριμένο μου το έκανε δώρο και διακοσμεί το σαλόνι μου!~
~Οι δύο αγαπημένες μου κούπες.Η μία δώρο του ξαδερφούλη μου από τη New York που ταξίδεψε το καλοκαίρι και η άλλη από το ταξιδάκι που πήγε η κολλητή μου στο Παρίσι.~

~Ως ένθερμη φίλαθλος του Ολυμπιακού δε θα μπορούσε να λείπει κάτι ερυθρόλευκο από το σπίτι μου.Αυτό το καπέλο το αγόρασα όταν πήγα στην Καβάλα να παρακολουθήσω αγώνα.Τότε εισέπνευσα και δακρυγόνα (αχααα...) και στεκόμουν δύο ώρες μέσα στο κρύο και το χιονόνερο.(Μπορώ να γίνω και ''σκληρό κορίτσι'' καμιά φορά)~

~Τέλος για το πέμπτο δυσκολεύτηκα...Αν και δεν είμαι απ'αυτούς που θα πάνε συχνά εκκλησία ή θα μιλήσουν για τον χριστιανισμό,πιστεύω!Και αυτό παραπάνω μου το έκανε δώρο μια φίλη της μαμάς μου,πολύ γλυκιά κυρία,όταν πέρασα Θεσσαλονίκη.Πάνω σ' ένα κομμάτι ξύλου, με μία τεχνική με λιωμένο κερί (νομίζω...) κόλλησε δύο εικονίτσες.Μία με την Παναγία και μία με τον Άγιο Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη.Θεώρησα τόσο όμορφη την κίνηση και είμαι σίγουρη ότι δε θα την αποχωριστώ και θα βρίσκω μέρος σε όσα σπίτια και αν μείνω στο μέλλον!~




Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

~Σαββατοκύριακο~





Μια εβδομάδα έφτασε στο τέλος της...!!!Σχολή δεν είχα,η εξεταστική τελείωσε και ο ελεύθερος χρόνος για χαλάρωση άπλετος!!!
Φτάνει όμως...Από Δευτέρα πίσω στη σχολή για το τελευταίο τυπικά εξάμηνο φοίτησης!Η' εξάμηνο και ο Θεός βοηθός να βολέψει το πρόγραμμα για να παρακολουθήσουμε τα μαθήματα που θέλουμε,να έχουμε καλές σημειωσεις,να τα δώσουμε τον Ιούνιο,να τα περάσουμε και να δούμε το πτυχίο να μας πλησιάζει και να μας κλείνει το μάτι!!!
Και το απίστευτο που συνέβη...Γράφτηκα γυμναστήριο!!!Ναι,ναι εγώ που με τη γυμναστική είχαμε ''μαλώσει'' από τη μέρα που γεννήθηκα...Ε.τελικά αποφάσισα να κάνω ένα δωράκι στον εαυτό μου!Είπα να αποκτήσω μια δραστηριότητα,ωστέ να γεμίζει κι άλλο η μέρα μου και ομολογώ ότι τις 4 φορές που πήγα ξετρελάθηκα!!!Έιναι γλυκιά η κούραση... ;-)
Αλλά είχαμε κι άλλες όμορφες στιγμές...Πάρτυ-έκπληξη,ταινιούλες στο σπίτι,τσιπουράκι σε φιλικο σπίτι και μία σουρεάλ έξοδο με θέατρο (Γυάλινος κόσμος του Τένεσι Ουίλιαμς στο θέτρο Αυλαία),στη συνέχεια μπυρίτσα και ξεκαρδιστικά παιχνίδια σε γνωστό μαγαζί στην Προξένου Κορομηλά και για μετά ποτάκι σε disco party στα Λαδάδικα!Την αγαπώ τη φοιτική ζωή και πόσο μάλλον σε μια πόλη που ερωτεύτηκα από την πρώτη μέρα...
Επίσης έκανα και μια χαζομαρούλα και πείραξα τις ρυθμίσεις του blog  μου με αποτέλεσμα να το εμφανίζει ως καταργημένο...Έλπίζω να λύθηκε το πρόβλημα και να όποιος θέλει να αφιερώσει 3 λεπτάκια να περάσει μια βόλτα κι από 'δω!!!
Ας έχουμε ένα όμορφο και χαλαρωτικό Σαββατοκύριακο γιατί βλέπω από Δευτέρα να με πιάνει η μελαγχολία μου για το χρόνο που περνάει γρήγορα και τα φοιτητικά χρόνια βαίνουν προς το τέλος τους...
~Φιλιά~

ΥΓ:Θα συμμετέχω και σε ένα παιχνιδάκι στη blogoγειτονιά  (Hi-5 φωτό) οπότε θα ασχοληθώ κι άλλο με το αγαπημένο μου blog!!!**

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Το πρώτο μου βραβείο ή αλλιώς ευκαιρία να μιλήσω για τον εαυτό μου...


Ήταν ένα Σαββατοκύριακο που το είχα φανταστεί τελείως διαφορετικά...Τελείωσα την εξεταστική επιτέλους και το μόνο που ήθελα ήταν να χαλαρώσω και να ''ξεδώσω''!Η αλήθεια έιναι ότι χαλάρωσα αλλά όταν κάτι τραγικά δυσάρεστο συμβαίνει σ'ένα αγαπημένο σου πρόσωπο,που περνάτε σχεδόν κάθε μέρα μαζί,είναι απολύτως φυσιολογικό να επηρεάσει αρνητικά και τη δική σου ψυχολογία.Τι να κάνουμε όμως;Έτσι είναι η ζωή και δυστυχώς ποτέ δεν ξέρουμε τι μας φέρνει...
Είχα σκοπό να ασχοληθώ και με το blog μου τώρα που είχα ελεύθερο χρόνο αλλά και αυτό το παραμέλησα...Μέχρι που χθες,Δευτέρα,κάνοντας τη βόλτα στη blog-ο-γειτονιά ανακάλυψα ότι πήρα το πρώτο μου βραβείο απο την Κατερίνα ( http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/ ) και χάρηκα τόσο πολύ!!!Να πω βέβαια ότι αν δεν ήταν το blog της Κατερίνας να ανακαλύψω αυτή τη μαγεία του blogging και η ίδια που με στήριξε ανεβάζοντας ένα κείμενο με τις σκέψεις μου και παροτρύνοντάς με να δημιουργήσω κι εγώ το δικό μου ιστολόγιο το ''Lena In Wonderland'' δε θα ήταν πραγματικότητα...!!!!
Και να λοιπόν που τώρα έχω να γράψω 11 ολόκληρα πραγματάκια για τον εαυτό μου...Ή μήπως είναι λίγα;Ας προσπαθήσω... ;-)
  1. Είμαι τρομερά ευαίσθητη.Πρέπει να προσέχεις πάντα πως μου μιλάς.Ακόμα και να δεν έχεις πρόθεση να με στεναχωρήσεις,μπορεί να το καταφέρεις χωρίς καν να το καταλάβεις.Και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μη στο πω ποτέ και απλά να το θυμάμαι για καιρό μόνη μου,χωρίς να ξεσπάσω ποτέ.
  2. Η ευαισθησία μου συνεπάγεται και το πόσο ρομαντική είμαι...Αθεράπευτα θα έλεγα!(Κλάιω με ταινίες,με βιβλία,με το παραμικρο...)Μόνο που στο σημερινό κόσμο προσπαθώ να φοράω τη σκληρή πανοπλία μου (Καρκινάκι βλέπετε...) ,ώστε αν παρουσιαστούν τα δύσκολα να είμα θωρακισμένη και να μην πληγώνομαι πολύ!Εντάξει δεν το καταφέρνω πάντα με 100% επιτυχία.
  3. Πάνω απ'όλα η οικογένεια και οι φίλοι μου!Εντάξει για την οικογένεια αυτονόητο αλλά και οι φίλοι (οι λίγοι και καλοί) είναι οι συγγενείς που εμείς επιλέγουμε...Όσες διαφορές και να έχουμε,είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο και ελπίζω και αχώριστοι για το υπόλοιπο της ζωής μας!
  4. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στον μπαμπά μου!!!Δεν ξέρω γιατί...Μη ρωτάτε!Μπορεί να μην του μιλάω σε καθημερινή βάση καθώς η μαμά είναι αυτή που θα πάρει τηλέφωνο πρωί,μεσημέρι,βράδυ...Τους αγαπώ και τους δύο το ίδιο αλλά θα είμαι πάντα το κοριτσάκι του μπαμπά.Χωρίς εξήγηση.Τέλος.
  5. Είμαι ακατάστατη.Το αιώνιο παράπονο της μαμάς μου.
  6. Είμαι γκρινιάρα.Πολύ.Αυτό και το από πάνω γιατί έπρεπε να γράψω και κάτι αρνητικό για τον εαυτό μου.Η μετριοφροσύνη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!
  7. Αγαπώ πολύ τον γάτο μου,τον Οδυσσέα.Και μου λείπει κι αυτός πάαααρα πολύ!!!
  8. Τον τελευταίο καιρό είμαι σε μια φάση που προσπαθώ να δω τη ζωή αλλιώς...Κάτι σαν αναζήτηση της θετικότητας που υπάρχει γύρω μου,ψάχνοντας παράλληλα τα απλά πραγματα που αποτελούν ευλογίες στη ζωή μου και με κάνουν χαρούμενη!
  9. Λατρεύω τον ύπνο!Αν και βρίσκομαι σε μια διαδικασία ''Carpe Diem'',ώστε να μη χάνω τη μέρα μου και να μην παρασιτώ στην κοινωνία (Ναι,κι αυτά λόγια της μαμάς αλλά πώς να το κάνουμε;Ένα δίκιο το έχει.)
  10. Δεν είμαι απο κείνες τις κοπέλες που λένε ''Δεν έχω φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου με νυφικό''.Αν δεν το έλεγα,θα έσκαγα.Εγώ τον έχω φανταστεί!Όχι,δεν θέλω σώνει και ντε να παντρευτώ (η ιδέα του ενός και μοναδικού άντρα που αποφασίζεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί του λίγο με τρομάζει.Αλήθεια).Ούτε έχω πρεμούρα να κάνω παιδιά.Απλά με τα νυφικά έχω ένα μικρό κόλλημα!Ανεξήγητο και αυτό.
  11. Μπορώ και προσαρμόζομαι πολύ εύκολα.Αυτό το καταλαβαίνεις απο τη μουσική που ακούω (σχεδόν τα πάντα),από τα μέρη που θα βγω (club,μαγαζιά με live έντεχνο,μπουζούκια).Γενικά δεν είμαι απόλυτη με τις επιλογές μου!Μου αρέσουν και οι αλλαγές αραιά και που...


    Αυτάααα για μέναααα....Είναι πολύ ενδεικτικά τα όσα έγραψα!!!Ρώτα με για τον εαυτό μου και θα σου αραδιάσω χίλια δυο!!!Άλλωστε αυτό είναι και το μαγικό...Πόσα στοιχεία μας χαρακτηρίζουν και άλλα απο αυτά είναι υπεύθυνα ώστε να ταιριάξουμε με κάποιους και άλλα υπεύθυνα ώστε να συνειδητοποιήσουμε και να αποδεχθούμε το διαφορετικό!




''Τέχνη είναι να είσαι απολύτως ο εαυτός σου.''

~Paul Verlaine | (Γάλλος ποιητής ) | 1844-1896 |






Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

L-O-V-E

Picture from
Fiona Childs on Facebook





Ημέρα Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και οι περισσότεροι από εμας την κράζουνε... Ναι μαζί κι εγώ!!!
Το μόνο που κρατάω είναι ότι γιορτάζει η αγάπη...
Και η αγάπη είναι τόσο σημαντική!Όχι μόνο η ερωτική...Άλλα και η φιλική,η αδερφική,η οικογενειακή...Η αγάπη στον εαυτό μας,στο περιβάλλον,στο συνάνθρωπο...Η αγάπη για τη μουσική,για το χορό,για τις τέχνες γενικά,για τη φύση,για το άγνωστο...Η αγάπη για τη ΖΩΗ!!!

Μόνο που η αγάπη δεν έχει ανάγκη από γιορτές...Έχει ανάγκη από την αλήθεια!Όταν είναι αληθινή τότε αποκτά νόημα,μας μεταμορφώνει,μας ''ανεβάζει''!Μη φοβηθείτε να εκφράζετε την αγάπη σας,να την μοιράζεστε,να εκτείθεστε...Το να νιώθεις είναι στην ανθρώπινη φύση!Ας μην το καταπιέζουμε... Ας είναι για λοιπόν κάθε μέρα ''γιορτή'',με την έννοια ότι αφήνουμε την αγάπη να μας συνοδεύει καθημερινά...




Ορίστε και μια φράση απ'την ταινία Moulin Rouge
που μ'αρέσει τόοοσο πολύ...!!!











Kαι το δωράκι που έλαβα απο την σπιτονοικοκυρά μου (κάθε χρόνο μας κάνει δωράκια) με μία όμορφη ευχή που τα λέει όλα...!!!

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Ο πήχης



Επειδή η τελευταία ανάρτηση ήταν κάπως ‘’βαριά’’ και μελαγχολική, θα καταπιαστώ με κάτι λίγο διαφορετικό… Θα αναφερθώ στις ερωτικές σχέσεις (πάλι; ο κόσμος το χει τούμπανο και εγώ κρυφό καμάρι ότι είμαι αγαπησιάρα) και συγκεκριμένα στην επόμενη, την νέα, αυτή που διαδέχεται την προηγούμενη. Άλλα κι εδώ θα μιλήσω για κάτι που με απασχολεί και όχι για τις καινούριες πεταλούδες που αρχίζουν να πεταρίζουν στο στομάχι (αλήθεια μέχρι να ξαναερωτευτούμε υπάρχουν κάμπιες εκεί μέσα;;; Αρνούμαι να δεχτώ κάτι τέτοιο… χεχε). Το θέμα είναι ο ‘’πήχης’’ που έχουμε βάλει. Πόσο σημαντικό κριτήριο είναι για το επόμενό μας βήμα;

Άντε ωραία βρέθηκε ο τυχερός, μας κέρδισε και αρχίζουμε να τον βλέπουμε διαφορετικά… Όλα καλά μέχρι εδώ! Θα είναι για πολύ τυχερός ακόμα ή θα έχει την ατυχία να μπει σε μια διαδικασία σύγκρισης με τον πρώην; Θα βρεθεί να περνά από crash test; Και άντε πες αυτός δεν το καταλαβαίνει, έχει αντοχές και σε θέλει τόοοσο πολύ που κάνει υπομονή (βρείτε σε ποια χώρα ζουν οι τελευταίοι και βγάλτε μου ένα εισητήριο χωρίς επιστροφή!) αλλά τι γίνεται με εσένα; Πάνω που ξεκινάς κάτι νέο, στο μυαλό σου στριφογυρίζει το παρελθόν και τσουπ, πάλι εμπόδιο! Ή μήπως όχι;

Όσο καλός και να ήταν ο ex, δεν μπορεί κάτι θα <<έλειπε>> γι’αυτό άλλωστε και αποτελεί παρελθόν! Όσο τρυφερό, ευγενικό, όμορφο, καλό εραστή και να τον θυμάσαι, για βάλε λίγο παραπάνω το μυαλό να δουλέψει… Γιατί είναι πρώην; Ααα, είδες που θυμήθηκες; Δεν ήταν και τόσο δύσκολο τελικά! Ε αυτό που έλειπε σ’ εκείνον ψάξε να βρεις μήπως το έχει ο νέος!!! Και αν του λείπει και αυτού, εσύ τουλάχιστον θα έχεις προσπαθήσει… Θα έχεις κάνει ένα βήμα παρακάτω… Και όπως πολύ σωστά λέγεται <<Ακόμα και το μακρύτερο ταξίδι, ξεκινάει με το πρώτο,  μικρό βήμα>>. Έτσι λοιπόν δεν πρόκειται για σύγκριση, αλλά για αναζήτηση. Και είναι σημαντική η διαφορά! Στη σύγκριση έχουμε δύο μεγέθη αναπόφευκτα (να, λοιπόν που εμφανίζεται και ο πρώην), ενώ στην αναζήτηση έχουμε το ένα μέγεθος (εδώ ο καινούριος) και πάνω σ’ αυτό δουλεύουμε και ψάχνουμε να βρούμε αυτό που θα αλλάξει τις ζωή μας!

Σκέψεις τύπου <<Ο πρώην μου έκανε αυτό, μιλούσε για εκείνο, σκεφτόταν έτσι…>> δεν βοηθάνε καθόλου. Κι έπειτα είναι κρίμα να υποβάλλεις σε μια τέτοια σύγκριση κάποιον που δεν το έχει προκαλέσει καν, πιθανότατα αγνοεί και την ύπαρξη του ‘’αντίζηλου’’. Όσο καλός κι αν ήταν ο πρώην, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κρατήσεις καλά φυλαγμένες τις ωραίες στιγμές και να νιώσεις μέσα σου την ανάγκη αλλά και την ελπίδα ότι εξίσου ωραίες στιγμές θα ξαναζήσεις σίγουρα με κάποιον άλλο! Δέχομαι μόνο ότι στην αρχή του ξεκινήματος υποσυνείδητα το μυαλό σου θα παίξει  κάποια ‘’βρώμικα παιχνίδια’’… Στο χέρι σου είναι όμως να μην το αφήσεις!
           


           

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Γλυκόπικρη καληνύχτα...



''Τίποτα. Κοιμήσου. Εμείς τελειώσαμε. Δεν έχει δάκρυα πια. Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμη ελπίζουν.''



Τάσος Λειβαδίτης


Eλπίδα...
Μια λέξη με τόσο θετικό νόημα είναι δυνατόν να προκαλέι πόνο και να φέρνει δάκρυα;
Δυστυχώς συμβαίνει...

Όταν ελπίζεις για κάτι τελειωμένο.Για κάτι,για το οποίο έχει βγει αμετάκλητη απόφαση και αυτή γράφει στο διατακτικό της ''Έχει τελειώσει''.Έχει κριθεί το ζήτημα πλήρως.Δεν μένουν ανεξέταστα παρεμπίπτοντα ζητήματα,δε μένουν ανεξέταστες ενστάσεις που έχουν προβληθεί,έχουν ασκηθεί όλα τα ένδικα μέσα και έχουν απορριφθεί.Γιατί λοιπόν να συνεχίσεις να επιμένεις;Γιατί να βιώνεις μια τόσο ψυχοφθόρα διαδικασία;
''Έχει τελειώσει''.Ούτε αποσιωποιητικά.Αυτά δίνουν μια αίσθηση ''συνέχειας''!Διαφωνεί κανένας;Έχει παραχθεί δεδικασμένο.Το ζήτημα κρίθηκε.Δεν υπάρχουν περιθώρια επανεξέτασης.Μένει μόνο να εκτελεστεί η απόφαση.Και κάντο οικιοθελώς,με τα μέσα που έχεις,αλλιώς τα μέτρα που θα σε καταναγκάσουν να το κάνεις θα είναι επώδυνα!

Το πρόβλημα είναι ότι πληγωνόμαστε εξαιτίας της ''εικόνας'' που πλάθουμε στο μυαλό μας.
Την πιστεύουμε τόσο πολύ,που κάποιες φορές γίνεται παράλληλη πραγματικότητα.Έξακολουθεί να είναι φαντασία όμως!
Σε συνδυασμό με την ελπίδα λοιπόν ότι μια μέρα όλα θα γίνουν όπως έχουμε πιστέψει και όσο αυτή η μέρα αργεί τόσο αρνητικά επηρεαζόμαστε.Πόσο μάλιστα όταν όλα έχουν φτάσει στο τέλος τους!

Γι'αυτό και πάντα υπάρχει το παρακάτω...(εδω κολλάνε πραγματικά οι ''μαγικές τελίτσες'')
Η επόμενη μέρα!Όλα πέρασαν,αποτελούν παρελθόν.Ήταν απλά μια διαδικασία που έπρεπε να ζήσουμε για να αποκομίσουμε εμπειρία,να πάρουμε ένα μάθημα.Ποιός ο λόγος λοιπόν να ελπίζεις;Ο,τι ήταν να ζήσεις,το έζησες.Δεν έχεις κάτι να περιμένεις!Η μόνη ελπίδα που θα σου φέρει χαμόγελο είναι αυτή που θα αναφέρεται ΠΑΝΤΑ στην επόμενη μέρα... ;-)






**Είναι μια ανάρτηση κάπως στενάχωρη.Έμπλεξα και τους νομικούς όρους και το έκανα κάπως βαρύ!Πάλι κάπου θετικά προσπάθησα να καταλήξω πάντως!Σημασία έχει πάντα το Αύριο...Για το αύριο αξίζει να κάνουμε όνειρα,να ανατρέφουμε ελπίδες (πολλέεες...) στην καρδιά μας και να χαμογελάμε!Καληνύχτα!!!!**